De boekerijders komen op dreef...

Het biermuseum. Elke boekerijder kwijlt bij de naam alleen al. Bij ons stond het 'walhalla onder de musea' al geruime tijd op onze verlanglijst en nu was het eindelijk zover.

Richting Ertvelde zat de sfeer er al goed in. Het vooruitzicht om geconfronteerd te worden met meer dan 6500 verschillende soorten bier deden mijn vrouw Joke, medeboekerijder Johan en boekerijder in spe Michiel in spontane lach- en vreugde-uitbarstingen uitbreken.

Aangekomen bleek er een kermiskoers bezig te zijn. Honderden renners met hun achterban die zich onder een stralende zon in het zweet trappen.... Niets van dat alles voor de echte boekerijder die zich op dat moment met de baas van het museum opsluit in de kelder ;-)

(medeboekerijder Johan en boekerijder in spe Michiel zijn onder de indruk in het Biermuseum)

Wat daar te zien was, bleek veel interessanter: duizenden soorten bier, honderden soorten bijpassende glazen. netjes gerangschikt volgens land en brouwerij. Het doet een mens-boekerijder duizelen. Of was het de Hopus en de beremietjes die ons van onze stoelen deed vallen... ;-)

(een duizelende boekerijder...)

Na dit hoogtepunt kon het enkel bergaf gaan. Want zo zijn boekerijders: ze nemen de kortste weg naar de top om zich daarna zonder veel inspanning te laten afdalen... ;-)

(mijn vrouw Joke wordt aangestaard in een voetbalminnend 'boekerijder-café')

Het Oude Gemeentehuis dus. Er moet niet veel meer over verteld worden dan dat voetbal daar blijkbaar belangrijker is dan de gezellige babbel bij een fris bier. Iedereen was dan ook de ongeïnteresseerde, voetbalonminnende boekerijders aan het aangapen. of was het omdat we voor het tv-scherm zaten?...

(twee boekerijders proberen de voetbalgekte een halt toe te roepen... ;-) )

Van zoveel onbegrip zou een mens honger krijgen. Op naar The Maple dus. Een goeie spaghetti (aan te raden) en een gratis Chimay tripel (van den boek) later waren we het gemeentehuis alweer vergeten. Hier weet men tenminste nog hoe men boekerijders moet ontvangen... ;-)

(ikzelf en boekerijder in spe Michiel stillen de honger in The Maple)

Op weg naar huis betekent Kluizen slechts een tussenstop. En een waar we geen spijt van hadden. Het café De Craene is minstens evengoed als de zanger naar wie het vernoemd is. Al kan deze boekerijder zich slechts enkele vage beelden van zijn (gratis) Augustijn herinneren.

(genietende boekerijders in De Craene)

Al bij al een meer dan geslaagde boekentocht die het totaal nu al op 75 stempels brengt. We beginnen stilaan weer op dreef te komen!

(de boekerijders op dreef (en op weg naar huis))

Eerste boekentocht 2009

De lente is in het land. De zomer kriebelt. Tijd om te boekerijden!

Misschien dachten velen onder jullie: 'die heeft zijn favoriete hobby achter zich gelaten". Niets is minder waar. Feit is wel dat door tijdsgebrek en (laat ons eerlijk zijn) gemakzucht het er niet meer van gekomen is om berichtjes op deze site te posten. Nu de zon wat langer schijnt, hebben mijn fotovoltaïsche cellen wat meer energie. Dat belooft... ;-)

Beaufort03 is aan zee. Dertig kunstwerken staan klaar om begluurd te worden. En dat kan evengoed vanop terras.

Mijn vrouw Joke en ik kozen in Oostende voor café Empereur. De "vakantiejob-bediening": daar hebben ze misschien nog een excuus voor. Maar dat ze de specialiteit van het huis niet hebben (Gueuze Girardin), daar mochten ze van mij wel eventjes hun tenen voor uitkuisen... ;-)

(mijn vrouw Joke op het terras van café Empereur)

Een Hoegaarden Grand Cru dus met gratis portie kaas (van den boek). Voor de kleine honger dan maar meteen ook de 'huisbereide garnaalkroketten' besteld. Dat ik er niet veel meer over schrijf moet het één en ander duidelijk maken...

Deze namiddag vertrekken de boekerijders richting Ertvelde. Hopelijk voor onze eerste "echte" boekentocht 2009... :-)

16e boekentocht met Raymond

Een tijdje geleden al besloten mede boekerijder Johan en ikzelf om op 16e boekentocht te gaan. Op het programma stond zomaar eventjes het volledig afwerken van het 'zuid-westen van Oost-Vlaanderen' of met andere woorden: de streek van de Vlaamse Ardennen.

Voor deze beproeving kregen we het gezelschap van Michiel, boekerijder in opleiding ;-). In zijn eerste boekerijder café, café Harmonie in Ronse, mocht hij al meteen ondervinden hoe populair het 'boekerijden' wel is: het boek bleek volledig uitverkocht. Het kon er hem echter niet van weerhouden toch nog te genieten van de prachtige inrichting van dit café en de vriendelijke bediening.

(foto: boekerijder in opleiding Michiel en ikzelf in brasserie Harmonie in Ronse)

Het begon al tegen de middag aan te lopen en we besloten dan ook om wat proviand in te slaan. Geen betere gelegenheid hiervoor dan brasserie 'T Ruddershof niet ver van het centrum van Ronse. Bij mooi weer kunnen we ons voorstellen dat het hier prachtig genieten moet zijn op hun terras. Spijtig genoeg kregen we te maken met enkele wolkbreuken zodat we dan maar binnen een plaatsje zochten. De steak peperroom viel heel goed in de smaak en het is goed om weten dat, mocht het om één of andere reden nodig zijn, je hier ook kan blijven overnachten in één van de drie gastenkamers ;-).

(foto: Michiel en mede boekerijder Johan in 't Ruddershof)

Vandaar ging de reis verder naar het 'hoogste punt der beide Vlaanderen' oftewel Molen Ten Hotond in Kluisbergen. Gekend als vertrekpunt van vele wandelroutes, verwonderde het ons dan ook niet dat er juist een wandeltreffen aan de gang was. Net iets té vermoeiend voor deze boekerijders en we besloten dan ook binnen te gaan genieten van wat gerstenat ;-). In dit geval bleek dat een (gratis 2e) Ename Tripel te zijn.
(foto: ikzelf geconcentreerd in Kluisbergen)

Na het hoogste punt kan het enkel nog naar beneden gaan, normaal gezien. Niets is minder waar: onze volgende stop, café Het Zevende Zegel in Kluisbergen loste meer dan de verwachtingen in. Al was het alleen maar omdat je hier als tweede gratis consumptie een Orval van meer dan 1 jaar oud krijgt.

(foto: boekerijders op weg naar Het Zevende Zegel)

(foto: boekerijders in Het Zevende Zegel)

Onze volgende tussenstop was 'T Wit Paard in Nukerke. Voor 'boekerijder in opleiding' Michiel betekende dit echter de eindstop. Hij moest immers op tijd thuis zijn om aan de installateur te gaan uitleggen waar zijn nieuwe centrale verwarming moest komen te "liggen". Hopelijk niet al te letterlijk ;-).

Terwijl mede boekerijder Johan hem naar het station van Ronse bracht (slechts op 5 minuutjes rijden daarvandaan) kon ik eventjes pauzeren om daarna samen te genieten van een (gratis 2e) Kasteelbier Rouge. Geen slecht bier, alhoewel het zoete ervan niet echt voor mij is weggelegd.

(foto: mede boekerijder Johan heeft grootse plannen in Nukerke)


Nu we toch in de buurt waren konden we evengoed eens binnenspringen in café Den Heuvel in Heurne (bij Oudenaarde). Sober ingericht maar de vlotte en vriendelijke cafébaas Frederik maakt veel goed. We kregen als cadeau zelfs een paar balpennen en memoblokjes. Kwestie dat het na een paar cafeetjes niet zo gemakkelijk meer is om alles te kunnen onthouden ;-).

(foto: de boekerijders nemen het café over ;-) )

Onze (alweer) hongerige magen leidden ons van hieruit naar de Zwalmmolen in - waar kan het ook anders - Zwalm. Geïnspireerd door de locatie bestelde ik 'krokante z(w)alm' die ik doorspoelde met een (gratis) Ename Tripel. De bediening verliep feilloos maar ietwat onpersoonlijk, alhoewel er op ons na niemand in de 'retro' brasserie zat... Mede boekerijder Johan liet het niet aan zijn hart komen aangezien hij hier zijn vijftigste stempel binnenhaalde (zie foto).

(foto: ikzelf in een (deso)laat restaurant)

De verrassing van de avond moest echter nog komen. Als afsluiter hadden we er de Blauwe Wolk in Zottegem uitgekozen. Op zich is dit café al legendarisch genoeg maar groot was onze verbazing toen bleek dat Raymond van het Groenewoud hier aan het optreden was. Toen daarbij nog kwam dat hij persoonlijk 'onzen boek' wou aftekenen, was de avond compleet. We vielen bijna letterlijk van onze stoel. Of was het van iets anders ;-) ?

(foto: Raymond in café De Blauwe Wolk in Zottegem)

(foto: ikzelf met mijn 50ste stempel én de handtekening van Raymond)

15e boekentocht

Zondag 15 juni was het opendeurdag bij bio-boerderij De Loods in Aalst maar aangezien het pijpestelen regende werd besloten er een boekerijdersdagje van te maken. Wanneer we de weg volgden gaande van centrum Aalst via bio-boerderij De Loods, kwamen we bijna als vanzelf uit bij café Afspanning 'T Vat in Denderbelle. Wat een toeval ;-)...

In het seizoen kan je hier naar het schijnt smullen van heerlijke mosselen "op wijze van moeder Yvonne". Maar aangezien het nu geen mosselseizoen is, bestelden we ons maar een Rodenbach ;-). De leeftijd van 'moeder Yvonne' had tot gevolg dat de bediening nogal chaotisch en vooral erg traag verliep. Gelukkig compenseerde ze haar leeftijd met haar charmante vriendelijkheid. Mijn vrouw Joke compenseerde haar grote honger met een croque die op de kaart drie euro moest kosten, maar op de rekening uiteindelijk als zes euro werd aangerekend... Wat er ook van zij: ook dit werd op zijn beurt gecompenseerd door een (gratis) Witkap Stimulo van 't vat. Misschien hadden ze beter café Compensatie (van) 't Vat geheten ;-).

(foto: mijn vrouw Joke brengt een ode aan 'den boek' voor ze aan haar eten begint ;-) )

Na dit 'aperitiefje' vervolgden we onze weg richting Hamme waar we terecht kwamen in café Het Gulden Hoofd. Dit eetcafé is nog maar een viertal weken heropend na een intense verbouwing. Alles ruikt hier dan ook naar nieuw, maar bovenal en in het bijzonder: naar lekker eten!

(foto: mede boekerijder Johan met één van de 'basis-boekerijder-benodigdheden': de 'ProZak' ;-))

We konden er dan ook niet aan weerstaan en bestelden ons prompt een portie stoofvlees met frietjes en (mijn vrouw Joke die nog steeds grote honger had) een vegetarische lasagne. Georges, de uitbater, nam het niet al te nauw met de voorschriften van 'den boek' en bood ons als gratis consumptie hetzelfde als 't eerste aan in plaats van de gebruikelijke Estaminet pils. Van een mooi gebaar gesproken ;-).


(foto: Boekerijder Kerim wint jammer genoeg geen prijs met het kraslotje dat je bij een Rodenbach krijgt... ;-) )

Nu de magen gevuld waren, was de 'boekehonger' echter nog niet gestild. Op de weg terug lagen immers nog 2 boekecafeetjes...

Het eerste in Moerzeke, café De Schelderoute, is een echt volkscafé. Iedereen gezellig dicht bij elkaar rond de aloude en alomgekende lange houten cafétafels met in het oog springend het al even oude caféspel 'de Piertafel'. Toen mijn vrouw Joke haar nieuwsgierigheid liet blijken voor dit aloude caféspel, stond algauw de helft van het café te 'pierlen'.

(foto: mijn vrouw Joke leert 'pierlen')

Cafébaas Johan liet het niet na om de nodige uitleg erbij te verschaffen. Hij wist ons zelfs te vertellen dat er maar twee (!) café's zijn in héél België (!) waar dit caféspel nog bestaat en gespeeld wordt! Om hem te citeren: "hier, en........ (tromgeroffel) in 't cafeetje wat verderop" ;-).

(film: mijn vrouw leert 'pierlen' terwijl cafébaas Johan het visitekaartje krijgt van mede boekerijder Johan)

Alle goede dingen zijn met twee en we besloten dan ook de cirkel rond te maken in het laatste boekecafé van de dag, terug in Lebbeke, in café Bruce 'N Blues. De posters van Johnny Cash, Jim Morrisson, B.B. King deden al vermoeden welke muziek er ging gespeeld worden en dat kon deze boekerijder enkel maar appreciëren. Toen de aanwezige motorbende 'onzen boek' zag en er enige uitleg over kreeg, konden ze niet wachten om er zelf ook een exemplaar van aan te schaffen. Al was het alleen al maar voor die gratis Barbar (volgens één van de aanwezigen het eerste wat hij ooit gratis van den baas gekregen heeft ;-) ).

(foto: een motard wordt boekerijder... ;-) )

Met het totaal nu al op 42 stempels en dus ervaringen rijker, konden we tevreden richting Aalst terugkeren.

P.S. De kaap van de duizendste bezoeker op deze blog nadert. Wie onderaan 1000 ziet staan, daarvan een foto maakt en mij via mail opstuurt, wint ook een prijs ;-). (als ik geen foto met 1000 krijg, dan wint 1001, enz...)

afhaling van de prijs, update 11e boekentocht

Met de 11e boekentocht was op deze blog een prijs te winnen en wat voor één: 1 gratis Westvleteren 12 (sommige Amerikanen geven er tot 150 $ voor, de zotten ;-) ).

Degenen die niet meededen hadden ongelijk (hé Joachim ;-) ) want Marc kon er alvast van genieten. Hieronder een foto van de benen waar hij het wat later moeilijk mee had... ;-). Deze boekerijder kon het niet laten er één mee te drinken want: een Westvleteren drinkt men nooit alleen ;-)

(foto: de benen van Marc want herkenbaar op de foto wou hij niet (wie kan hem ongelijk geven ;-) )

14e brabantse boekentocht

Zaterdag 7 juni was voor The Police fans een dag die al maanden in hun agenda genoteerd stond. Na de stemperikelen van Antwerpen gingen Sting en zijn kompanen die dag immers voor de allerlaatste maal een concert geven op Belgische bodem. Voor wie én Police fan én boekerijder is betekent dit natuurlijk een uitgelezen kans om Leuvense cafeetjes onveilig te maken ;-).

Aangezien we het deel 'Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant' nog niet hadden, moesten we eerst een café zien te vinden waar ze het verkochten. Op naar de Blauwe Schuit dus...

Ter plaatse aangekomen wist de "fille" (vrouwelijk voor "garçon") van niets. Gelukkig klonk de bestelling van 2 nieuwe boeken de uitbater, die achter de toog stond, als muziek in de oren. We konden er dan ook genieten van een Rodenbach en (gratis van den boek) 'Bolleke' aka Coninck van 't vat.

(foto: mede boekerijder Johan en ikzelf bij de aankoop van onzen 'brabantsen boek')
PS de kwaliteit van foto's is deze keer wat minder aangezien we in de drukte van het moment ons fototoestel thuis vergeten waren. Alle foto's zijn dus getrokken met een 'simpel gsmken', met de nadruk op 'simpel' ;-)

Festivalgangers zouden geen festivalgangers zijn als ze niet eerst zouden genieten van wat lekker, in festivalgangersjargon "deftig" eten. Zeer tegen de zin van mijn vrouw Joke die graag de 'bleiterkes' Milow en "who-the-****-is" Juanes had zien spelen op de weide van Werchter. Na haar wat muziekkennis en (vooral) -smaak te hebben bijgebracht wist ze toch eindelijk waar de prioriteiten van een boekerijder liggen. ;-)
Op naar De Wiering dus., slechts een paar honderd meter van onze eerste locatie. Met uiteraard de plechtige belofte aan mijn vrouw Joke dat we op de weide zouden staan wanneer The Scabs 'Hard Times' zouden spelen...

De Wiering, op een boogscheut van de Grote Markt, is een echte aanrader voor wie in Leuven goed eten gecombineerd met een gezellige inrichting zoekt. We genoten er van een rumsteak met versgeklopte (!) béarnaise, een Geuze Girardin en om af te sluiten een (gratis van den boek) Kriek Lindemans van 't vat. Ook bij mijn vrouw Joke en mede boekerijder Johan viel het eten goed in de smaak.


(foto: mijn vrouw Joke heeft smaak gekregen in De Wiering ;-) )







Gelet op het uur moesten we ons al haasten om op tijd The Scabs te zien aantreden. Gelukkig zond Radio 1 alles live uit zodat we van het begin van het optreden niets moesten missen. ;-) Met hun (onbekende) beginnummers op de autoradio arriveerden we in Werchter en waren we nog juist op tijd om 'Hard Times' en de rest van het optreden te beluisteren ;-).

(foto: mijn vrouw Joke geniet van The Scabs)

Daarna konden we van oordopjes gebruik maken tijdens Iggy Pop om ze al even vlug weg te smijten bij het schitterende en sublieme optreden van The Police.

Na zo'n optreden zou een festivalganger tevreden huiswaarts keren. Een boekerijder zoekt echter het dichtsbijzijnde boekencafé ;-). Bleek dat - héél toepasselijk voor mede boekerijder Johan - De Fotograaf in Haacht te zijn. We waren er niet de enige festivalgangers en er werd druk nagepraat over de fantastische (police) en minder fantastische (pop) momenten van de dag. Dit alles bij heerlijke (van den boek) La Chouffe van 't vat. Dit terwijl, het moet opgemerkt worden, de bediening overvriendelijk was... ;-).

(foto: mede boekerijder Johan als "festivalboekeganger" ;-) in café De Fotograaf)

Voldaan als festivalganger maar zeker als boekerijder konden we met onze eerste drie brabantse stempels huiswaarts keren.

13e boekentocht 'eiremonne afgewerkt' ;-)

De 13e boekentocht is voor mensen die wat bijgelovig zijn misschien een wat onplezierige opdracht. Misschien daarom ook dat we er voor kozen om Dendermonde (in Oilsjt 'eiremonne' genoemd) af te werken. Er stonden nog 2 cafeetjes op het programma...

Als eerste kozen we voor De Bierpaddestoel (grembergen, eiremonne). In 'den boek' veelbelovend en ter plaatse werden alle beloften ingewilligd. Alhoewel dat de omschrijving als 'kleinste bierhuisje van België' misschien wel in twijfel kan worden getrokken, maar tja, we zijn dan ook in eiremonne hé... ;-). Laat ons zeggen dat het zelfbeeld alvast klopt ;-).

(op de foto: mede boekerijder Johan en ikzelf in De Bierpaddestoel)

Een knusse sfeer - ingericht als een gezellige living - en praatgrage tooggasten (Patrick en zijn vriendin) zorgden ervoor dat we ons meteen thuis voelden. De uitbaters waren wel niet zo'n spraakwatervallen maar wie kan hen dat kwalijk nemen, geconfronteerd met 'nen oilsjteneer' ;-) ?

We genoten er van een Achel, een moeder Overste en nog enkele van de laatste 'caveau Timmermans'. Dit laatste: spijtig voor wie na ons komt ;-).

Gezien de gezellige sfeer hadden we niet veel tijd meer om te genieten van 't Ateljeeken (baasrode, eiremonne). Toch ondervonden we dat dit een zeer gezellig zomercafé is. Een heel gezellig zomers terras en vriendelijke bediening. Eentje waar we nog terug zullen komen... Gezien het warme zomerweer genoot ik hier nog van een frisse Rodenbach.

(op de foto: een boekerijder kiest een Rodenbach...)

P.S. Een tipje van de sluier voor de volgende 'boekeverslagen': we hebben ons eergisteren ook het deel 'Antwerpen, Limburg, Vlaams-Brabant' aangeschaft van 'den boek'. Deze blog zal dus iets uitgebreider worden dan al gedacht ;-).