(op de foto: mede boekerijder Johan op terras van 'T Groot Kaffee)
Vandaar ging de route naar café De Paling in Sint-Lievens-Esse. In den boek wordt dit café gecatalogiseerd als een 'typisch Vlaams volkscafé' en ik kan het niet beter omschrijven. Een toffe bazin, veel en gezellig volk die zorgen voor de vlam in de pijp met de nodige pittige maar amusante cafédiscussies. Zou het iets te maken hebben met de meer dan democratische, ik noem het communistische, prijzen? Zeg zelf: € 1,10 voor een pintje, waar vind je dat nog?
De bazin Patricia deed ons dan de gouden tip aan de hand om zeker café in 't Verval te gaan bezoeken. Dat kom je niet veel tegen ;-).
(op de foto: ikzelf in café De Paling)
Mede boekerijder Johan en ikzelf konden op weg ernaartoe onze artistieke talenten nog eens botvieren (zie de 'prijsvraag-film). Eenmaal aangekomen in het café wisten we meteen dat we goed zaten. Ze waren immers toevallig met andere stamgasten aan het praten over 'den boek'... Van timing gesproken ;-).
De uitbaters zijn een toonbeeld van hoe het zou moeten zijn: vriendelijk, goedlachs, humoristisch en een gedegen vakkenis wat hun bierkaart betreft. Daar kan Kevin nog iets van leren (zie Berlare) ;-). En nog meer toeval: bleek dat de stamgast naast mij net als ikzelf ook filosofie gestudeerd had. We gaan er hier geen tekeningske bij maken maar iedereen die al eens 2 filosofen met elkaar heeft horen praten kan er zich iets bij voorstellen ;-). Het symposium van Plato indachtig lieten we de Toria's (het 2e gratis boekbier) dan ook rijkelijk vloeien.
Het gegrol van onze magen maakte ons attent op het uur dat we allang uit het oog verloren hadden. Dan ook geen wonder dat de keuken van het Hof van Wenen in Herzele, waar we ons avondmaal gepland hadden, gesloten bleek te zijn toen we daar aankwamen. Spijtig, want uit vorig bezoek met den boek weten we dat het eten daar wel lekker is. Een Hoegaarden en een (gratis) De Rijck Special konden we wel nog krijgen ;-).
Onze magen stuurden ons dan maar onder de nodige bedreigingen naar het pittakot dat ook al niet veel meer in huis bleek te hebben. Misschien geen kers op de taart maar dan toch de apotheose van een geslaagde boekentocht die het totaal op 34 stempels brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten