De boekerijders komen op dreef...

Het biermuseum. Elke boekerijder kwijlt bij de naam alleen al. Bij ons stond het 'walhalla onder de musea' al geruime tijd op onze verlanglijst en nu was het eindelijk zover.

Richting Ertvelde zat de sfeer er al goed in. Het vooruitzicht om geconfronteerd te worden met meer dan 6500 verschillende soorten bier deden mijn vrouw Joke, medeboekerijder Johan en boekerijder in spe Michiel in spontane lach- en vreugde-uitbarstingen uitbreken.

Aangekomen bleek er een kermiskoers bezig te zijn. Honderden renners met hun achterban die zich onder een stralende zon in het zweet trappen.... Niets van dat alles voor de echte boekerijder die zich op dat moment met de baas van het museum opsluit in de kelder ;-)

(medeboekerijder Johan en boekerijder in spe Michiel zijn onder de indruk in het Biermuseum)

Wat daar te zien was, bleek veel interessanter: duizenden soorten bier, honderden soorten bijpassende glazen. netjes gerangschikt volgens land en brouwerij. Het doet een mens-boekerijder duizelen. Of was het de Hopus en de beremietjes die ons van onze stoelen deed vallen... ;-)

(een duizelende boekerijder...)

Na dit hoogtepunt kon het enkel bergaf gaan. Want zo zijn boekerijders: ze nemen de kortste weg naar de top om zich daarna zonder veel inspanning te laten afdalen... ;-)

(mijn vrouw Joke wordt aangestaard in een voetbalminnend 'boekerijder-café')

Het Oude Gemeentehuis dus. Er moet niet veel meer over verteld worden dan dat voetbal daar blijkbaar belangrijker is dan de gezellige babbel bij een fris bier. Iedereen was dan ook de ongeïnteresseerde, voetbalonminnende boekerijders aan het aangapen. of was het omdat we voor het tv-scherm zaten?...

(twee boekerijders proberen de voetbalgekte een halt toe te roepen... ;-) )

Van zoveel onbegrip zou een mens honger krijgen. Op naar The Maple dus. Een goeie spaghetti (aan te raden) en een gratis Chimay tripel (van den boek) later waren we het gemeentehuis alweer vergeten. Hier weet men tenminste nog hoe men boekerijders moet ontvangen... ;-)

(ikzelf en boekerijder in spe Michiel stillen de honger in The Maple)

Op weg naar huis betekent Kluizen slechts een tussenstop. En een waar we geen spijt van hadden. Het café De Craene is minstens evengoed als de zanger naar wie het vernoemd is. Al kan deze boekerijder zich slechts enkele vage beelden van zijn (gratis) Augustijn herinneren.

(genietende boekerijders in De Craene)

Al bij al een meer dan geslaagde boekentocht die het totaal nu al op 75 stempels brengt. We beginnen stilaan weer op dreef te komen!

(de boekerijders op dreef (en op weg naar huis))