Voor den 'tienden' boekentocht besloten we naar Stekene te rijden en daar kennis te gaan maken met een café dat ons op het lijf geschreven leek: café De Filosoof (mijn vrouw Joke en ikzelf hebben allebei filosofie gestudeerd, vandaar...).
(op de foto:Frank en ikzelf in 'miami vice'-stijl aan de kerk van Stekene, in de verte mijn vrouw Joke)
Onderweg nog een prettige verrassing: toekomstige cafébaas Frank besloot ons gezelschap te houden. Op het terras genoten we dan ook van het heel lekkere huisbier: 't filosoofke. Amberkleurig en de juiste bitterheid om er op een zomerse dag van te genieten. Verder was de bediening echter niet om over naar huis te schrijven: koel en afstandelijk is eerder de omschrijving...
(op de foto: Frank en een 'filosoofke')
Vandaar ging het naar Speelhof, een 7-tal kilometer van de kerk van Stekene. Prachtig terras, vriendelijke 'oink' bediening ("inside boekerijders-joke") en een lekkere (gratis) Barbar: meer moet dat niet zijn.
(op de foto: mede boekerijder Johan en Frank krijgen hun Barbar op terras van Speelhof)Na Stekene zowat gezien te hebben, ging het naar Sint-Niklaas. In de vorige editie stonden er een drietal cafeetjes in van Sint-Niklaas, nu maar één: De Kardinaal. Minder is echter niet slechter, integendeel. Het bierassortiment van De Kardinaal is ronduit indrukwekkend te noemen en de cafébaas is een erg sympathieke, vlotte en joviale bierkenner.
De eerste consumptie was hier voor mij een (met Frank gedeelde) 'Vin de Céréales'. Wie Rodenbach wat kent weet dat dit het topbier van de brouwerij is. Er worden dan ook slechts 10.000 flessen per jaar van gemaakt. Daarna nog genoten van een (gratis) donkere Floreffe. Dit terwijl we ook nog eens gevraagd werden om te poseren voor de huisfotograaf van de stad Sint-Niklaas die enkele foto's nam voor in de brochures van de 'terrasjesdagen'. Ja, ja, ge maakt wat mee met 'den boek'... ;-)
(op de foto: het gezelschap boekerijders op de foto met de stadsfotograaf van Sint-Niklaas op terras van De Kardinaal)Omdat iedereen wat honger begon te krijgen en omdat ondertussen Jacoba (vrouw van cafébaas 'in spe' Frank) met de kindjes was aangekomen, besloten we om onze weg verder te zetten naar de Bokmolenhoeve in Lokeren.
Het eten was sober maar lekker, beter dat dan omgekeerd (veel maar slecht ;-) ). En de kinderen konden zozeer genieten van de speeltuin dat deze keer niet zijzelf maar wel wij ons best moesten doen om ze naar huis te krijgen ;-).
(op de foto: de boekerijders stillen hun honger)
Verzadigd en voldaan met nu al 29 stempels in den boek konden we dit zonovergoten pinksterweekend tevreden afsluiten.
1 opmerking:
De filosoof was al eens uit het boek verdwenen, mede door de steeds onvriendelijke of onpersoonlijke bediening. Ik stond er van versteld dat hij terug in het boek stond, en er is blijkbaar nog steeds niks veranderd. Ben er al enkele malen binnen geweest maar ben niet van zins terug te gaan.
Een reactie posten